บทที่ 29 ตอนที่ 29

“ฉันมาแล้ว”

สไบนางเดินกลับมาพร้อมๆ กับตะกร้าไม้ไผ่เก่าๆ ในมือ ราเชนทร์ส่ายหน้าปฏิเสธอย่างรู้ทัน “ขอแค่ยาแก้ปวดสักสองเม็ดก็พอ”

“ไม่ได้ นายต้องทำแผล”

“แผลแค่นี้ไกลหัวใจ ผมไม่เป็นอะไรง่ายๆ หรอก” ราเชนทร์ยืนกรานคำเดิม แต่สไบนางเคยยอมแพ้อะไรง่ายๆ ที่ไหน

“อย่ามาอวดเก่ง ตอนนี้นายนั่งเฉยๆ ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ